با اینکه تقریبا از تمام اطلاعات آیفون جدید شرکت اپل خبر داشتیم، باز هم رونمایی از آیفون SE برای‌مان سوال‌برانگیز بود. سوال‌هایی در ذهن‌مان بدون پاسخ باقی مانده‌اند. آیا هنوز هم بازاری برای آیفون چهار اینچی وجود دارد؟ آیا اپل با طراحی گوشی جدیدش، محافظه‌کارانه رفتار کرده؟ می‌توان گفت که پاسخ هر دو سوال مثبت است؛ اما پس از یک هفته کار با آیفون SE، می‌توانم بگویم که هیچ‌کدام از این سوال‌ها مهم نیستند. دلایل اپل برای ساخت این گوشی به کنار، آیفون SE یک تلفن همراه هوشمند دوست‌داشتنی برای کاربران جدید سیستم‌عامل iOS و کسانی است که دست‌های کوچکی دارند.
سخت‌افزار
آیفون SE، یک آیفون 6s در بدنه‌ی آیفون 5s است. همین. دیگر نیازی به توضیح ندارد.
البته شوخی می‌کنم. با اینکه این ادعا تمام و کمال درست نیست، اما چندان هم نمی‌توان آن را غلط دانست. بیشتر قابلیت‌های اصلی آیفون 6s در بدنه‌ای قدیمی گنجانده شده است. اپل می‌توانست همان آیفون 6 را کوچک‌تر کند؛ اما من خوشحال و غافلگیر شدم که دست به چنین کاری نزده است. درباره‌ی سرعت گوشی صحبت خواهم کرد، اما چیپ‌ست A9 (و پردازنده‌ی حرکتی M9) در SE بسیار پیشرفته است؛ از فرکانس پردازنده‌اش گرفته تا دو گیگابایت حافظه‌ای اصلی، آیفون SE اصلا شبیه یک گوشی میان‌رده نیست.
طراحی ظاهری SE هم روی این موضوع صحه می‌گذارد. همانطور که گفته‌ام، طراحی آیفون 5 هنوز هم طراحی مورد علاقه‌ی من از آیفون است و امیدوارم اپل به این طراحی گوشه‌دار بازگردد. آیفون SE سبک است و مثل 5s دو سال پیش، بسیار خوب ساخته شده. رنگ رز گلد به کنار، دو تغییر دیگر هم آیفون SE را در مقایسه با 5s متفاوت کرده است. لوگوی اپل در پشت گوشی و پخ‌های مات کناره‌ی SE در مقایسه با آیفون 5 فرق می‌کند. اگر طراحی قدیمی آیفون 5s را دوست داشتید، از طراحی SE لذت می‌برید. اگر هم نه، پس احتمالا از همان ابتدا قصد خرید SE را نداشته‌اید.
با این حال، یک گروه دیگر هم از افراد هستند: کسانی که طراحی آیفون 5s را دوست دارند، اما به نسل جدید صفحه‌های بزرگ عادت کرده‌اند. اگر شما از این دسته افراد هستید، باید بگوییم که بله، برگشتن به یک آیفون کوچک‌تر پس از دو سال که از عرضه‌ی آیفون 6 می‌گذرد، عجیب است. یک هفته گذشته است و هنوز هم نمی‌توانم با کیبورد کوچک شده‌ی آیفون SE مثل قبل پیام بفرستم. حتی مقدار کم متنی هم که روی صفحه جا می‌شود آزارم می‌دهد.
البته اندازه‌ی کوچک گوشی فایده‌هایی هم دارد. چند ماهی است که از اسمارت‌فون‌های بزرگ مثل آیفون 6s Plus، گلکسی نوت 5 و نکسوس 6P استفاده می‌کنم و دست راست‌ام حال و هوای خوبی ندارد. دستم زود خسته می‌شود و درد می‌گیرد؛ مخصوصا وقتی که می‌خواهم با انگشت کوچک‌ام به پایین گوشی برسم و با شصت‌ام گوشه‌ی صفحه گزینه‌ای را انتخاب کنم. 27 سال‌ام است، اما احساس می‌کنم دست یک فرد 40 ساله را دارم. یک هفته‌ای که از SE استفاده کرده‌ام، شبیه به تعطیلات برای پنجه‌ی آزرده‌ام می‌ماند. صفحه‌ی کوچک به درد همه نمی‌خورد، اما نمی‌توانم راحت بودن آیفون SE را انکار کنم.
گوشی که میخواستم آن را نقد کنم به رنگ رزگلد بود و 64 گیگابایت حافظه‌ی داخلی داشت. این مدل 499 دلار قیمت دارد. میزان حجمی که iOS 9.3 اشغال می‌کند را به کنار بگذاریم، 55.7 گیگابایت فضا برای استفاده باقی می‌ماند. مدل 399 دلاری 16 گیگابایت فضای ذخیره دارد و امیدواریم که این بار، آخرین باری باشد که اپل یک آیفون با این حافظه‌ی کم را عرضه می‌کند. هیچ‌کدام از مدل‌ها هم قابلیت 3D Touch ندارند. سنسورهای ،Touch ID (سنسور اثر انگشت اپل) هم نسل اولی است و سرعت سنسور 6s را ندارد. دوربین جلو هم مثل آیفون 5، دقتی 1.2 مگاپیکسلی دارد.
صفحه نمایش و صدا
آیفون SE دقیقا همان صفحه نمایش آیفون 5s را دارد؛ یعنی هنوز وضوح تصویرش 1136 در 640 پیکسل است و اگر کمی ریاضی‌مان جواب بدهد، تراکم پیکسلی‌اش 326ppi می‌شود (مثل صفحه‌ی 6s). با این حال به عددها نگاه نکنید. این صفحه نمایش مثل قدیم روشن و پررنگ است. البته اگر پیش از این 6s به دست داشته‌اید، کمی طول می‌کشد تا به صفحه‌ی SE عادت کنید. روشنایی صفحه نمایش کمی از 6s یا 6s Plus کمتر است و رنگ‌ها هم گرم‌تر هستند. البته بزرگ‌ترین تفاوت، فقدان 3D Touch است. اعتراف می‌کنم زمانی که 6s به بیرون آمده بود، از قابلیت‌های 3D Touch استقبال کردم؛ اما حالا به ندرت از آن استفاده می‌کنم. کاربران فعلی آیفون احتمالا از نبود این قابلیت ناراحت نمی‌شوند و کسانی هم که برای اولین بار آیفون خریده‌اند، حتی نبود این قابلیت را حس نمی‌کنند.
از طرف دیگر، اسپیکری که در لبه‌ی پایین SE قرار گرفته، از آنچه انتظار می‌رود، بهتر است. با این حال اگر می‌خواهید موسیقی گوش کنید، هنوز هم بهتر است از هدفون استفاده کند. اما اسپیکرها قدرت کافی دارند؛ طوری که به راحتی می‌توانید به یوتیوب بروید و با استفاده از اسپیکر گوشی ویدیوها را ببینید.
نرم‌افزار
آیفون SE به همراه iOS 9.3 عرضه می‌شود که هیچ قابلیت جدید و جذابی ندارد. تنها امکان جدید قابل ذکر، Night Shift است که به صورت خودکار رنگ صفحه نمایش را شب‌ها تغییر می‌دهد تا چشم اذیت نشود. این ایده جدید نیست؛ اپ‌هایی مثل f.lux سال‌هاست که این کار را روی کامپیوترها انجام می‌دهند. با این حال، صفحه‌ای با رنگ‌های گرم‌تر واقعا خواندن را شب‌ها راحت‌‌تر می‌کند. می‌توانید قابلیت تنظیم خودکار را هم غیرفعال و خودتان دستی رنگ‌ها را تنظیم کنید. می‌توانید رنگ‌ها را تا جای ممکن گرم کنید و بهتر بخوابید، اما صفحه‌تان حسابی نارنجی می‌شود. با تمام این اوصاف، هیچ‌کدام از این تنظیمات باعث نشدند تا شب سریع‌تر بخوابم. البته که امیدوارم به درد کسی بخورد.
به غیر از Night Shift، هم‌چنین می‌توانید نوت‌های‌تان را جداگانه قفل و آن‌ها را با استفاده از یک پسورد یا اثر انگشت باز کنید؛ طوری که می‌توانم بالاخره امنیت لازم را برای لیست «آهنگ‌هایی که باید با آن‌ها بخوانم» را فراهم کنم! نرم‌افزار Health هم داده‌های حرکت و مواد معدنی مورد نیاز را ذخیره می‌کند. همین موضوع SE را به یک دستگاه کوچک خوب برای پیگیری وضعیت ورزش کردن‌تان تبدیل می‌کند.
اپ Apple News هم خبرهایی که دوست دارم بخوانم را بهتر تشخیص می‌دهد (البته هنوز هم بیش از آنچه می‌خواهم خبر از دانلد ترامپ جلوی‌ام می‌بینم، اما فکر کنم باید گیرش را به کس دیگری بدهم). البته قابلیت‌های 3D Touch جدیدی هم در iOS 9.3 اضافه شده است، اما هیچ‌کدام از آن‌ها در SE به کارمان نمی‌آیند.
موقع روشن کردن Siri با فرمان صوتی Hey Siri هم به مشکل برخوردم. در حالی که یک کتاب صوتی در Audible را پخش می‌کردم، برخی از عبارت‌ها، که هیچ شباهتی هم به عبارت Hey Siri نداشتند، منشی هوشمند SE را روشن می‌کردند. این قابلیت را در 6s هم تست کردم، اما به مشکلی برنخوردم و نمی‌دانم مشکل دقیقا از کجاست.
دوربین
اگر نقد آیفون 6s را نخوانده‌اید، بگذارید بگویم که دوربین این گوشی پرچمدار عالی است؛ در نتیجه دوربین iPhone SE هم عالی است. در واقع، حتی می‌توان گفت این دوربین از آنچه در آیفون 6s پیدا می‌شود بهتر هم هست: آیفون SE ضخامت بیش‌تری دارد و به همین دلیل هم لنز دوربین‌اش مثل آیفون‌های 6 به بیرون نزده. به عبارت دیگر گوشی‌های ضخیم همیشه هم بد نیستند.
می‌توانم مدت‌ها درباره‌ی اینکه چگونه قابلیت Deep Trench Isolation کار می‌کند صحبت کنم، اما واقعا نیازی نیست. تنها کافی است بدانید که دوربین SE می‌تواند عکس‌هایی پرجزییات و با رنگ‌های خوب بگیرد. هفته‌ی گذشته هم با آیفون 6s و هم با آیفون SE عکس‌برداری کردم و می‌توانم بگویم که عکس‌ها کاملا یکسان هستند. البته 6s Plus در حال حرکت و در نور کم عکس‌های بهتری می‌گیرد.
صحبت از نور کم شد. بگذارید بگویم عکس‌هایی که iPhone SE در نور کم می‌گیرد، نویز زیادی ندارند. البته هنوز هم می‌گویم که گلکسی S7 بهترین اسمارت‌فون برای عکاسی است. آیفون SE هم‌چنین ویدیوهای 4K می‌گیرد که بسیار روان هستند. سوژه‌های متحرک هم به خوبی در ویدیوها ثبت می‌شوند. البته اگر آیفون SEتان 16 گیگابایت حافظه دارد، شاید نخواهید هرگز با این وضوح تصویر فیلم بگیرید.
به دو نکته‌ی دیگر هم باید اشاره کرد. اول اینکه آیفون SE از قابلیت Live Photos هم پشتیبانی می‌کند. البته 3D Touch وجود ندارد و برای اینکه عکس‌های‌تان را متحرک کنید، باید دست‌تان را روی عکس نگه دارید. موضوع دیگر هم اینکه سلفی‌های‌تان به خوبی 6s نیستند. اپل دوربین 1.2 مگاپیکسلی بالای آیفون 5s را ارتقا نداده است؛ حتی با اینکه دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی 6s جای زیادی هم روی گوشی نمی‌گیرد. سلفی‌ها شاید برای اشتراک روی اینستاگرام مناسب باشند، اما مثل سنسور بزرگ‌تر 6s زنده نیستند. حداقل قابلیت فلش رتینا روی SE وجود دارد.
سرعت و باتری
برخلاف ظاهر قدیمی‌اش، آیفون SE بسیار قوی است. چیپ‌ست A9 اپل و دو گیگابایت حافظه‌ی اصلی آن‌قدری است تا همه چیز بسیار روان اجرا شود؛ از گشتن روی صفحه‌ی اصلی گرفته تا اجرای بازی‌های گرافیکی سنگین، آیفون SE از پس هر کاری بر می‌آید. اپل قبلا هم یک آیفون ارزان‌قیمت چهاراینچی (آیفون 5c) عرضه کرده بود، اما این گوشی زمان عرضه‌ی خودش هم ضعیف بود. اینکه اپل مهم‌ترین قابلیت‌های پرچم‌دارش را در یک گوشی کوچک 399 دلاری جای داده، حرکت بسیار خوبی برای این شرکت محسوب می‌شود. برای اولین بار در چند سال اخیر، می‌توانید یک آیفون چهاراینچی بخرید و نگران سرعت‌اش نباشید.
وقتی اپل از ظرفیت باتری SE صحبت کرد، کمی نگران شدم؛ اما این نگرانی اشتباه بود. هنوز هم اعداد دقیق ظرفیت باتری را نمی‌دانیم، اما می‌توانید مطمئن باشید که آیفون SE کمی بیشتر از یک روز برای‌تان کار می‌کند. پس از اینکه SE را ساعت 9 صبح از شارژرش جدا کردم، 11 ساعت برای‌ام کار کرد و هنوز هم 30 تا 40 درصد باتری داشت. حتی توانسته‌ام 24 ساعت از گوشی بدون شارژ کردن استفاده کنم (البته بخش آخر این 24 ساعت را خواب بودم). می‌توانم بگویم از باتری گوشی خیلی راضی هستم.
در تست ویدیویی‌مان که یک ویدیوی HD را با وای-فای روشن و میزان روشنایی 50 درصد پشت سر هم پخش می‌کند، آیفون SE سیزده ساعت و 40 دقیقه دوام آورد. این مقدار، از ادعای اپل که می‌گوید باتری SE پنجاه درصد بیشتر دوام می‌آورد، کمتر است؛ اما باز هم این مقدار باتری جلوتر از تمام آیفون‌ها قرار می‌گیرد.
رقبا
مدل 16 گیگابایتی SE، ارزان‌ترین آیفونی است که اپل تا به حال عرضه کرده است؛ یعنی این گوشی در بین آیفون‌های اپل، می‌تواند مخاطبان زیادی داشته باشد. در حال حاضر هیچ دلیلی وجود ندارد تا یک آیفون 5s بخرید. سوال این‌جاست که آیا باید یک آیفون 6s بخرید یا SE. آیفون 6 به صورت قراردادی تنها صد دلار گران‌تر است. آیفون 6s هم‌چنین یک صفحه نمایش 4.7 اینچی حساس به فشار دارد. کار با این صفحه بزرگ هنوز هم راحت است، اما این گوشی باتری خوب SE را ندارد.
اگر می‌خواهید 400 دلار برای خرید یک گوشی هزینه کنید و اینکه گوشی‌تان اپل باشد مهم نیست، به خرید ساخته‌ی جدید گوگل و ال‌جی، یعنی Nexus 5X فکر کنید. این گوشی قیمتی مناسب و سرعتی خوب دارد. البته بدنه‌ی پلاستیکی‌اش به کیفیت ساخت بالای آیفون SE نمی‌رسد. پردازنده‌ی اسنپ‌دراگون 808 که در Nexus 5X از آن استفاده شده، قدرت بسیار بالایی دارد و می‌دانیم که اندروید N (نسخه‌ی بعدی سیستم عامل اندروید) هم برای‌اش عرضه می‌شود.
در نهایت
واضح است که آیفون SE را برای افرادی مثل من نساخته‌اند: کسانی که صفحه‌های بزرگ‌تر را، حتی با اینکه چهره‌ی شلوار جین‌شان را خراب می‌کند، ترجیح می‌دهند. اگر قرار است SE اولین آیفون‌تان باشد، کمی می‌توان دلیل خرید آن را توجیه کرد. کسانی هم که آیفون‌شان را از زمانی که صفحه‌های‌شان بزرگ شده است، ارتقا نداده‌اند، می‌توانند به خرید این گوشی فکر کنند. از همه مهم‌تر، iPhone SE قوی است. آن دسته از طرفداران اپل که منتظر یک گوشی قوی هستند، باید تا سپتامبر امسال صبر کنند و این گوشی برای آن‌ها نیست. اما اگر به دنبال یک گوشی خوب هستید که به جیب‌تان، یا دست‌تان، ضرر نمی‌رساند، بد نیست به آیفون SE هم فکر کنید.
منبع: Engadget
